Οι <<Μαμάδες-Μέλλουσες Μαμάδες>> δημιουργήθηκαν στο facebook και στη συνέχεια σαν Blog,τον Δεκέμβρη του 2010!
Σας περιμένουμε λοιπόν και 'σας στην όμορφη παρεϊτσα μας https://www.facebook.com/#!/groups/Mamades.MellousesMamades/
--------------------------------
E-mail επικοινωνίας:
Vivi911947@hotmail.com
--------------------------------

Τετάρτη 15 Ιουνίου 2011

Πώς θα επιλέξετε το σωστό παιδικό σταθμό?!

Μπορεί κάποιοι να πιστεύουν ότι οι παιδικοί σταθμοί δεν είναι και η ιδανικότερη λύση για παιδιά ηλικίας κάτω των τριών ετών,όμως πολλές φορές είναι η μόνη επιλογή που έχετε.
Αφήστε λοιπόν τις τύψεις σας στην άκρη και ψάξτε να βρείτε τον καταλληλότερο.

Το καλοκαίρι είναι μια πολύ καλή εποχή για να ξεκινήσει το παιδάκι σας να πηγαίνει σε έναν παιδικό-βρεφονηπιακό σταθμό,αφού δεν υπάρχουν ιώσεις και έτσι είναι μικρότερες οι πιθανότητες να αρρωστήσει.Μέχρι το χειμώνα θα έχει καταφέρει να κερδίσει αρκετά αντισώματα με τις μικρότερες δυνατές απώλειες.

  

Ένα από τα βασικότερα κριτήρια,που πρέπει να βάλετε για να εξοικονομήσετε χρόνο,αλλά και για να διασφαλίσετε την όσο το δυνατόν ομαλότερη μετάβαση του παιδιού σας στις νέες του συνήθειες,είναι η κοντινή απόσταση του παιδικού σταθμού από το σπίτι σας.Ξεκινήστε λοιπόν την έρευνα αγοράς με τους παιδικούς σταθμούς που βρίσκονται κοντά στο σπίτι σας.

Επίσης σκεφτείτε αν θέλετε έναν παιδικό σταθμό οικογενειακό ή έναν μεγαλύτερο.Ας έχετε στο νου σας ότι όσο περισσότερα παιδιά έχει ένας παιδικός σταθμός,τόσο περισσότερο διακινδυνεύετε να έχετε μία πιο απρόσωπη αντιμετώπιση εκ μέρους των υπεύθυνων του Σταθμού.

Το πρώτο που πρέπει να κάνετε είναι να κλείστε ένα ραντεβού και ζητήστε ξενάγηση σε όλους του χώρους του.Ρωτήστε αν το φαγητό, που παρέχεται στα παιδιά, μαγειρεύεται μέσα στο χώρο ή το προμηθεύονται από catering.

Μάθετε για την αναλογία παιδιών/προσωπικού.Συνήθως σε κάθε τάξη υπάρχουν περισσότερα από 10 παιδιά με μια κύρια παιδαγωγό και μια βοηθό.Για τα παιδιά 2,5 - 3,5 χρόνων είναι απαραίτητη μια παιδαγωγός ανά 8 παιδιά.Στα μεγαλύτερα η αναλογία μπορεί να γίνει μια παιδαγωγός για 10 - 12 παιδιά,ενώ στα κάτω από 2,5 χρόνων η αναλογία γίνεται 1:4.
Αυτά όλα ορίζονται από σχετικές αποφάσεις του Υπουργείου Παιδείας οπότε οτιδήποτε άλλο σας πουν είναι παράνομο.

Δείτε τους χώρους,που προαυλίζονται τα παιδιά και αν χρειάζεστε σχολικό ζητήστε να δείτε τα σχολικά λεωφορεία,που μεταφέρουν τα παιδιά.


Και μην ξεχνάτε:

Μια απρόσμενη για αυτούς,έφοδος την ώρα του φαγητού,είναι απαραίτητη.

Ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη στην εφηβεία.

 Η εφηβική εγκυμοσύνη αποτελεί παγκοσμίως ένα ιατρικό και κοινωνικό ζήτημα που συνδέεται με πολλές σωματικές,ψυχολογικές και κοινωνικές επιπτώσεις και μπορεί να καταλήξει σε γέννηση, αποβολή ή άμβλωση.

Παρά την πληροφόρηση που μπορεί να έχουν σήμερα οι νέοι από πολλές πηγές ενημέρωσης,το φαινόμενο της εφηβικής εγκυμοσύνης παραμένει ιδιαίτερα συχνό,ειδικά στον ανεπτυγμένο,δυτικό κόσμο.

Το 99% των απρόβλεπτων αυτών περιπτώσεων είναι ανεπιθύμητο και επισύρει σειρά ακραίων συναισθημάτων και καταστάσεων σε προσωπικό,οικογενειακό και κοινωνικό επίπεδο.


Μια απρόβλεπτη εγκυμοσύνη στην εφηβεία,είτε είναι εκούσια είτε ακούσια,συμβαίνει πολύ εύκολα.Το 50% εξ αυτών σημειώνεται στο χρονοδιάγραμμα των έξι μηνών από την έναρξη της σεξουαλικής επαφής.
Πρόκειται για ένα φαινόμενο που επιδεινώνεται από την ολοένα και περισσότερο πρώιμη σεξουαλική δραστηριότητα των νέων και έχει πολλαπλές συνέπειες για την υγεία των μελλοντικών ενηλίκων,τα νοικοκυριά,την κοινωνία κ.α.

Στην Ελλάδα,σύμφωνα με στοιχεία του τμήματος Παιδικής και Εφηβικής Γυναικολογίας της Α' Μαιευτικής και Γυναικολογικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών,τη δεκαετία του ΄80 είχαμε υπερδιπλασιασμό κυήσεων στην εφηβεία (1984: 5,3%, 1989: 11,93%) και επομένως και των εκτρώσεων.Σύμφωνα με τη μελέτη,το 30-40% των κοριτσιών 16-18 ετών είχε ξεκινήσει σεξουαλική δραστηριότητα,ενώ 30% δεν χρησιμοποιούσε μέθοδο αντισύλληψης και 30% χρησιμοποιούσε αναποτελεσματικές μεθόδους,όπως η «απόσυρση».Την τελευταία εικοσαετία,η συχνότητα των εφηβικών γεννήσεων μειώθηκε (από 9% το 1985 σε 5,2% το 2003),γεγονός που συνδέεται με την αύξηση των αμβλώσεων.


Η εφηβική εγκυμοσύνη σε παγκόσμιο επίπεδο

Το ζήτημα της εφηβικής εγκυμοσύνης συνιστά παγκοσμίως μεγάλο πρόβλημα.Ως βασικός άξονας του τομέα της εφηβικής υγείας απασχολεί έντονα τόσο τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας όσο και τη Διεθνή Κοινότητα.
Στις Η.Π.Α.,το ποσοστό γεννήσεων ανάμεσα στις έφηβες αγγίζει το 52,1% και είναι τέσσερις φορές υψηλότερο από αυτό στις χώρες της Δυτικής Ευρώπης.Από εξέταση σε γυμνάσιο εφήβων διαπιστώθηκε ότι το 40,8% των αγοριών και το 45% των κοριτσιών είναι σεξουαλικά ενεργά.Το ένα τέταρτο των μαθητών έχει έρθει σε σεξουαλική επαφή και οι εφηβικές κυήσεις σε ποσοστό 90% ήταν ακούσιες.Σημειώνονται ετησίως περισσότερες των 900.000 εγκυμοσύνες,εκ των οποίων το 51% τελεσφορεί,το 35% οδηγείται σε έκτρωση και το 14% σε αποβολή.
Στην Ευρώπη,η Μ. Βρετανία έχει το υψηλότερο ποσοστό,σε ηλικία από 16 ετών και κάτω (πολλές δε και σε κοπέλες 10-13 χρόνων).
Σε ευρωπαϊκό επίπεδο λαμβάνονται δραστικά μέτρα για την αντιμετώπιση του φαινομένου,καθώς διαπιστώνεται σημαντική αύξηση των νεαρών εφήβων (12-14 ετών) που προχωρούν στη σεξουαλική επαφή χωρίς να λαμβάνουν επαρκή μέτρα προστασίας.
Η Ελβετία προωθεί στην αγορά προφυλακτικά μικρού μεγέθους,ενώ η Βρετανία διαθέτει στους 13χρονους «κάρτα προφυλακτικών» για δωρεάν προμήθεια.

Στη μελέτη που προηγήθηκε διαπιστώθηκε ότι τα νεαρά αγόρια εμφανίζουν επικίνδυνη συμπεριφορά. Δεν προστατεύουν τον εαυτό τους,δεν έχουν αρκετές σεξουαλικές γνώσεις,δεν κατανοούν τις συνέπειες και αφήνουν τα νεαρά κορίτσια να τις αντιμετωπίσουν.

Στην Ελλάδα,σύμφωνα με την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία,το 2007,είχαμε 3.129 γεννήσεις από έφηβες κάτω των 18 ετών,με 75 γεννήσεις από έφηβες μικρότερες των 15 ετών.


Οι συνέπειες της εγκυμοσύνης στην εφηβεία

Ο βίαιος τρόπος με τον οποίο καλούνται να περάσουν στον χώρο των ενηλίκων οι κοπέλες που θα αντιμετωπίσουν μια τέτοια κατάσταση είναι τουλάχιστον τρομακτικός.Τα εφηβικά όνειρα,τα σχέδια,η ανέμελη σχολική περίοδος και ο ρομαντισμός της πρώτης σχέσης,από τη μια στιγμή στην άλλη,χωρίζονται με ένα τεράστιο χάσμα από την επόμενη ημέρα της σκληρής πραγματικότητας.

Ο εφιάλτης για την έφηβη ξεκινά με την καθυστέρηση στην έμμηνο ρύση.Η ζωή της κρέμεται από το «+» ή «-» του τεστ.
«Φοβάμαι,τί θα κάνω?
Τί θα γίνουν τα όνειρά μου?
Πώς θα το πω στους γονείς μου?Θα με σκοτώσουν!»,δήλωσε η κοινωνική λειτουργός Ιωάννα Λαγουμιτζή της γραμμής 1056 SOS από το «Χαμόγελο του Παιδιού» στο ΑΠΕ.Ανάλογη,βεβαίως,είναι η αγωνία και αμηχανία των γονιών απέναντι σε ένα τέτοιο γεγονός,όταν το πληροφορηθούν.

Μικρογραφία των παραπάνω αποτελούν οι κλήσεις για βοήθεια στήριξης και σωστού χειρισμού από 14χρονη έγκυο.
Μητέρα 12χρονης εγκύου,από τον 17χρονο φίλο της,η οποία επιθυμεί να κρατήσει το παιδί.
Πατέρας 15χρονης,η οποία μετά από διαμάχη έφυγε για 10 ημέρες από το σπίτι.
Πολίτης που βρήκε εγκαταλελειμμένη 17χρονη σε προχωρημένη εγκυμοσύνη,την οποία έδιωξε από το σπίτι ο σύντροφός της,όταν ενημερώθηκε για την κατάστασή της.
Αστυνομικό Τμήματος όταν μητέρα πήγε να μηνύσει τον ενήλικα φίλο της 16χρονης κόρης της,την οποία η ίδια έδιωξε από το σπίτι,όταν ενημερώθηκε για την εγκυμοσύνη της.

Η απόγνωση και οι συγκρουσιακές καταστάσεις συχνά έχουν ως αποτέλεσμα τη φυγή της έφηβης,η οποία ή θα προχωρήσει στην έκτρωση ή στη συνέχιση της κύησης,χωρίς προγεννητική φροντίδα,με στερήσεις και τις όποιες επιπλοκές που παρουσιάζονται συνήθως σε αυτές τις ηλικίες.

Κυριακή 12 Ιουνίου 2011

Όταν η έγκυος δεν «ακούει» το μωρό..

Η ελαττωμένη αντίληψη των κινήσεων του μωρού μέσα στη μήτρα <<κρούει τον κώδωνα του κινδύνου>> για τις περισσότερες μέλλουσες μητέρες.
 

Οι περισσότερες έγκυες ξεκινούν να καταλαβαίνουν τις κινήσεις του εμβρύου όταν συμπληρώνουν τις 20 εβδομάδες εγκυμοσύνης (δηλαδή το πρώτο μισό της εγκυμοσύνης),ενώ σχεδόν όλες θα αντιλαμβάνονται το έμβρυο από τις 24 εβδομάδες κι έπειτα.Από τότε και έως την ημέρα που θα γεννήσουν,οι κινήσεις του μωρού είναι τακτικές και σε καθημερινή βάση.Κάθε μωρό έχει το δικό του ρυθμό κινήσεων.
Για παράδειγμα,ορισμένα μωρά είναι πιο δραστήρια την ημέρα,ενώ άλλα τη νύχτα.
Σε κάθε περίπτωση,η γυναίκα σύντομα συνηθίζει στους ρυθμούς του μωρού της και αποκτά συνείδηση του προσωπικού του ρυθμού.
Η ελαττωμένη αντίληψη των κινήσεων του μωρού μέσα στη μήτρα <<κρούει τον κώδωνα του κινδύνου>> για τις περισσότερες μέλλουσες μητέρες.
Αυτό είναι δικαιολογημένο,αφού η καλή αντίληψη των κινήσεων αποτελεί ένδειξη καλής υγείας του εμβρύου και δρα καθησυχαστικά για τη γυναίκα.
Από την άλλη μεριά,η παροδική ελάττωση των κινήσεων δεν προμηνύει συνήθως κάποιο πρόβλημα. Περίπου 70% των γυναικών που έχουν παραπονεθεί μια φορά για ελαττωμένη αντίληψη των κινήσεων του μωρού τους,έχουν μια απόλυτα φυσιολογική εγκυμοσύνη.
Παρόλα αυτά,σε ορισμένες περιπτώσεις υπάρχει κάποιος ιατρικός λόγος που επηρεάζει τη δραστηριότητα του μωρού.Ο συνηθέστερος λόγος είναι ότι το μωρό δεν αναπτύσεται επαρκώς μέσα στη μήτρα-η λεγόμενη ενδομήτρια καθυστέρηση εμβρύου.Σε τέτοιες περιπτώσεις,οι ελαττωμένες εμβρυικές κινήσεις αποτελούν ιδιαίτερα ανησυχητικό εύρημα και πρέπει να αξιολογούνται ανάλογα. Σε μια μειοψηφία γυναικών που παρουσιάζονται στο γιατρό με ελαττωμένες κινήσεις, το μωρό έχει ήδη καταλήξει μέσα στη μήτρα.
Το Κολλέγιο των Μαιευτήρων Γυναικολόγων της Μεγ.Βρετανίας εξέδωσε πρόσφατα μια νέα επιστημονική οδηγία σχετικά με τη διαχείριση περιστατικών ελαττωμένων εμβρυικών κινήσεων.Οι συστάσεις του συνοψίζονται στα παρακάτω:
  • Αν αντιληφθείτε ότι το μωρό δεν κινείται ικανοποιητικά,επικοινωνήστε άμεσα με τη μαία,το γιατρό ή το μαιευτήριο.
  • Αν δεν είστε σίγουρη για τις κινήσεις του μωρού,ξαπλώστε στο αριστερό πλάγιο και μετρήστε τις κινήσεις για 2 ώρες.Θα πρέπει να καταλάβετε τουλάχιστον 10 κινήσεις.Αν όχι,επικοινωνείστε άμεσα με το γιατρό σας.
  • Αν είστε 24-28 εβδομάδων έγκυος,αρκεί να ακούσουν τους παλμούς του μωρού σας με τη χρήση της ειδικής ηλεκτρονικής συσκευής χειρός.
  • Αν είστε πάνω από 28 εβδομάδες,καλό είναι να σας τοποθετήσουν στον καρδιοτοκογράφο (μόνιτορ καταγραφής παλμών) για τουλάχιστον 20 λεπτά.
  • Αν,παρόλη την ακρόαση των παλμών-με συσκευή χειρός ή καρδιοτοκογράφο-συνεχίζετε να μην αντιλαμβάνεστε το μωρό σας,συστήνεται να κάνετε υπερηχογράφημα για την εκτίμηση της ανάπτυξης του μωρού σας.
  • Αν έχετε επανειλημένα επεισόδια ελαττωμένων κινήσεων ή έχετε αυξημένη πιθανότητα για πρόβλημα ανάπτυξης του εμβρύου ή προηγούμενο ενδομήτριο θάνατο,τότε είναι σημαντικό ο γιατρός σας να μελετήσει καλά την περίπτωσή σας και να καταστρώσει πλάνο παρακολούθησης και τοκετού,ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι κίνδυνοι για την εγκυμοσύνη σας.

Το savoir vivre του νεογέννητου!

  • Είναι σωστό να επισκεπτόμαστε τα νεογέννητα στο σπίτι τους και για πόση ώρα?
  • Επιτρέπεται να πάρουμε το μωρό αγκαλιά?
  • Ποιοί άγραφοι νόμοι διέπουν τα δώρα που προορίζοναι για τα μωρά?
  • Ποιες είναι οι καλύτερες ευχές για νεογέννητα?

Σε αυτές και άλλες ερωτήσεις καλής συμπεριφοράς απαντά το savoir vivre.
Γεννήθηκε!
 
Ο πατέρας πρέπει να ανακοινώσει τη γέννηση του παιδιού σε όλους τους συγγενείς,τους φίλους και τους συνεργάτες-συναδέλφους την ημέρα της γέννησης,δίνοντας όλα τα στοιχεία:μαιευτήριο,είδος τοκετού,βάρος και φύλο μωρού.Αν η οικογένειά του έχει ήδη αποφασίσει και το όνομα,μπορεί να το δηλώνει εξαρχής.Αν ο πατέρας απουσιάζει,την ενημέρωση αναλαμβάνουν οι γονείς ή η αδερφή/αδερφός της λεχώνας.

Επισκέψεις στο μαιευτήριο!
 
Οι επισκέψεις μας στο μαιευτήριο πρέπει να είναι σύντομες και να τηρούν το ωράριο του νοσοκομείου.Οι λεχώνες και τα νεογέννητα χρειάζονται ξεκούραση.Οι συχνές και μεγάλες επισκέψεις φίλων και συγγενών είναι ένα φαινόμενο που παρουσιάζεται στα ελληνικά μαιευτήρια και ταλαιπωρεί πολύ μητέρες και παιδιά.Είναι προτιμότερο να τηλεφωνήσουμε ή να στείλουμε μία ανθοδέσμη με τις ευχές μας.Έτσι η νέα μαμά ξέρει πως την σκεφτόμαστε,της δίνουμε χαρά και την αφήνουμε να ασχοληθεί με το μωρό της.
 
 
Επισκέψεις στο σπίτι!

Οι επισκέψεις στο σπίτι του νεογέννητου τις πρώτες εβδομάδες δεν είναι ευπρόσδεκτες από την οικογένεια και όχι άδικα.Τα νεογέννητα είναι ευάλωτα σε οποιοδήποτε μικρόβιο και είναι πιο ασφαλές να μην έρχονται σε επαφή με πολύ κόσμο.Εξ' άλλου,οι πρώτες 40 ημέρες είναι απαραίτητες για να <<τα βρουν>> η μητέρα με το παιδί.Η μητέρα μπορεί να κοιμάται την ημέρα,γιατί το βράδυ πιθανόν να ξαγρυπνά.Είναι καλύτερα να της πούμε ότι την σκεπτόμαστε και ότι μόλις εκείνη είναι έτοιμη να δεχθεί επισκέψεις,να μας ενημερώσει για να την δούμε από κοντά.
 
 
Προσοχή στο μωρό!

Το νεογέννητο χρειάζεται τον χρόνο του για να φτιάξει το ανοσοποιητικό του σύστημα.Είναι επομένως ευάλωτο στα μικρόβια και τις ιώσεις.Είναι επίσης βέβαιο πως δεν θέλουμε να το βλάψουμε.Για αυτό,είναι αυτονόητο πως,αν είμαστε κρυωμένοι ή περάσαμε πρόσφατα κάποια ίωση,δεν επισκεπτόμαστε ποτέ μαιευτήρια και σπίτια όπου μεγαλώνουν βρέφη.
 
 
Προσοχή στη ναφθαλίνη!

Πολλές φορές,στην αρχή κυρίως του χειμώνα,επισκέπτονται τα μαιευτήρια άνθρωποι που τα ρούχα τους μυρίζουν ναφθαλίνη,αφού μόλις έχουμε βγει από την ντουλάπα.Η χημική σύσταση της ναφθαλίνης είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη για κάποια νεογέννητα,το αναπνευστικό σύστημα των οποίων είναι ευαίσθητο και δεν πρέπει να εκτίθενται σε έντονα ερεθίσματα.
 
 
Δώρα!

Συνηθίζεται να προσφέρουμε δώρα για το καλωσόρισμα του μωρού που μόλις γεννήθηκε.Το savoir vivre λέει πως πάντα πρέπει να ανοίγουμε ένα δώρο που μας προσφέρουν μπροστά στον άνθρωπο που το έφερε και να τον ευχαριστούμε εγκάρδια.Για τα δώρα προς τα νεογέννητα δεν ισχύει ο κανόνας.Η μαμά έχει το δικαίωμα να ανοίξει τα δώρα αργότερα.
 
 
Τα γραπτά μένουν!

Βάζουμε πάντα μια κάρτα με το όνομά μας στο δώρο μας,είτε το προσφέρουμε στο μαιευτήριο,είτε στο σπίτι.Μερικές ωραίες ευχές για νεογέννητα που μπορούμε να γράψουμε είναι:
- "Να' ναι γερό και τυχερό!"
- "Να ζήσει και να σας γεμίσει χαρά"
- "Καλώς ήρθες μωράκι!"
 
 
Στο σπίτι του νεογέννητου!
  • Δεν καπνίζουμε.
  • Μιλάμε χαμηλόφωνα και φερόμαστε διακριτικά.
  • Δεχόμαστε ότι μας προσφέρουν και δεν ζητάμε ιδιαίτερες περιποιήσεις.Μπορούμε να πάμε για καφέ ή ποτό αμέσως μετά.
  • Δεν σηκώνουμε ποτέ με δική μας πρωτοβουλία το μωρό από την κούνια του.Αν η μαμά προτείνει να το κρατήσουμε για λίγο,πάντα με καθαρά χέρια και χαμηλή ένταση στη φωνή παίρνουμε το μωρό για λίγα λεπτά στην αγκαλιά μας χωρίς να το κουνάμε και χωρίς να απομακρυνθούμε.
  • Δεν φτύνουμε ποτέ ένα βρέφος για <<να μην το ματιάσουμε>>.Αν θέλουμε να δώσουμε τέτοιου τύπου ευχή απλώς λέμε "να μη βασκαθεί"!
  • Σεβόμαστε τη συναισθηματική ένταση που βιώνει η οικογένεια.Στη διάρκεια της επίσκεψής μας δεν αφηγούμαστε ιστορίες από ατυχείς γέννες,ασθένειες ή άλλα δραματικά γεγονότα.

 Τηλεφωνήματα!
 
Τα απογεύματα,από τις 6 και μετά,τα νεογέννητα παθαίνουν κολικούς και κλαίνε απαρηγόρητα ως το βράδυ.Μεσημέρι δεν τηλεφωνούμε ποτέ.Άρα η ιδανική ώρα για τηλεφωνήματα προς την οικογένεια είναι γύρω στις δέκα το πρωί,τότε που το μωρό κοιμάται ήσυχα.Όπως κι αν έχει,δεν επιμένουμε στο τηλέφωνο,γιατί αν η μαμά ξενύχτησε,πρέπει και έχει το δικαίωμα να κοιμηθεί,όταν κοιμάται και το μωρό.Γενικώς τον πρώτο καιρό μετά τη γέννα,η μαμά διαθέτει τον χρόνο της στο μωρό της.Λίγο καιρό μετά,όταν είναι έτοιμη,θα μας αναζητήσει εκείνη.

Παρασκευή 10 Ιουνίου 2011

Η ιστορία γνωριμίας με τον άντρα μου!!! (Vana Kats)

Γειά και χαρά!

Η ιστορία μου ξεκίνησε ως εξής..
Ήταν 16/8/2004,μια μέρα μετά της Παναγίας και είχαμε πανηγύρι στο χωριό μου-εδώ είναι που λένε:
<<Πού σε βρήκα?!Στα πανηγύρια?!>>

Εγώ τότε δούλευα γραμματέας στον δήμο και έπρεπε να εκφωνίσω και να παρουσιάσω τα χορευτικά και τους δημάρχους-βουλευτές κτλ.Τότε έτυχε να με φλερτάρει ένα αγόρι,ο Αλέξης,που είχε έρθει με την παρέα του για να με δει.
Μετά από πολύ ώρα,αφού τέλειωσα τις υποχρεώσεις μου,βρέθηκα και 'γω στην παρέα τους...
Παρεπιπτόντως από πίσω ακριβώς βρισκόταν όλη η οικογένειά μου (μάνα-πατέρας,μη ξεχάσω την συγχωρεμένη γιαγιά μου,ο αυστηρός κριτής όλων)!
Με ρώτησαν τί ήθελα να πιω και με σύστησε στην παρέα του όπου μέσα σ' αυτήν ήταν ο Βαγγέλης (ο άντρας μου).Δεν του έδωσα σημασία,αν και μου άρεσε..
Αχ,τα πράσινά του μάτια!
Έκατσα λίγο και έφυγα.
Ο Βαγγέλης από τότε έστελνε χαιρετισμούς συνέχεια με τον Αλέξη που απλώς κάναμε παρέα.

Μια μέρα,μετά από καιρό,τέλος Οκτώβρη,έτυχε να βγούμε οι 3 μας για καφέ,για ποτό και μετά από πολλά ποτά και ο Αλέξης να έχει πάει κάπου,με πλησίασε και μου είπε ότι του άρεσω!!!
Απ' την πρώτη στιγμή που με είδε είπε:
- "Αυτή τη γυναίκα,θα την παντρευόμουν!" και...
- "Θα ήθελα να είσαι η μητέρα των παιδιών μου!"
Φυσικά εγώ γέλασα πολύ,πάρα πολύ και δεν πίστεψα κουβέντα.

Όταν κατάλαβε ο Αλέξης ότι κάτι τρέχει με 'μένα και τον Βαγγέλη,άρχισε τις που...ιές!
Να βάζει λόγια και σε 'μένα και στον Βαγγέλη!..
Σε 'μένα τον κατηγορούσε και σε αυτόν το ίδια για 'μένα!
Η ουσία ήταν να τσακωθώ με τον Βαγγέλη,να μην μιλάμε...Ενώ ήθελε ο ένας τον άλλον..!!

Κόντευαν Χριστούγεννα ως που έκανα εγώ το πρώτο βήμα και συναντηθήκαμε,τα είπαμε,τα ξεκαθαρίσαμε και καταλήξαμε στο ότι θέλουμε να είμαστε μαζί.


Αρραβωνιαστήκαμε την πρωταπριλιά του 2005,σαν ένα ψέμα αλλά ήταν η πιο μεγάλη αλήθεια μας!!!

Παντρευτήκαμε μετά από 2 χρόνια και τώρα έχουμε έναν γιο 2,5 ετών,πολύ-πολύ γλυκό!



Ελπίζω να μην σας κούρασα!!!

Πέμπτη 9 Ιουνίου 2011

Η ιστορία γνωριμίας με τον άντρα μου!!! (Giorgos Natsis Pelina Kontaxaki)

Η ιστορία γνωριμίας με το μωράκι μου είναι κάπως περίεργη,τουλάχιστον για 'μένα....

Το 2008 και ενώ πήγαινα Β' Λυκείου,ήμουν γενικά σε μία πολύ περίεργη φάση.
Εκείνη την περίοδο είχα χωρίσει με το πρώτο μου αγόρι (μετά από 2 χρόνια σχέσης) και μόλις έβγαινα και από την φάση της νευρικής ανορεξίας γιατί με είχε πιάσει μια ανεξήγητη τρέλα να χάσω τα κιλά που είχα και να αποδείξω σε όλους ότι μπορούσα και εγώ να γίνω κουκλάρα....

Το πρόγραμμά μου ήταν το ίδιο κάθε μέρα!!
Το πρωί πήγαινα σχολείο,γύρναγα,διάβαζα και το βράδυ έβγαινα με τους κολλητούς μου...

Τέλος πάντων,ένα απόγευμα όπως ήμασταν για καφέ,μου είπαν τα παιδιά για μία κοπέλα που είχε γνωρίσει ο ένας από το chat και με προέτρεψαν και μένα να μπω...
- "Θα σου ανεβεί το ηθικό",μου είπαν.

Ε,από τότε ψιλοέμπαινα στο forum,είχα μιλήσει με κάθε καρυδιάς καρύδι και τελικά έφτασα να μιλάω με 2 παιδιά και οι δύο Γιώργηδες.
Τους είχα δώσει μάλιστα και το msn μου για να μιλάμε!
Ο ένας μου άρεσε πολύ αλλά ο άλλος (το μωρό μου) όχι και πολύ.Με τα πολλά,ο ένας μου ζήτησε να βγούμε...Δέχτηκα νομίζοντας ότι ήταν ο άλλος που μου άρεσε...
Τελικά δεν ήταν!

Βγήκα με το μωράκι μου,τα είπαμε αλλά μέχρι εκεί.
Εμένα δεν μου πολυ άρεσε γιατί ήταν και 25 χρονών και φοβόμουν και λίγο (ξέρετε,μήπως ήθελε απλά να ρίξει την μικρούλα).


Δεν του ξανα έστειλα μήνυμα για 2 βδομάδες καθόλου.Μετά από μια βδομάδα άρχισε να με πειράζει που δεν μου είχε στείλει ούτε αυτός και του έστειλα μήνυμα.
Δεν θα το πιστέψετε αλλά την ώρα που του έστειλα μου έστειλε και αυτός στο καπάκι ότι με σκέφτεται και θέλει να βρεθούμε!!!!

Ε,όπως καταλαβαίνετε από τότε αρχίσαμε να βγαίνουμε...
Φιλικά όμως στην αρχή και τελικά μετά από 2 μήνες τα φτιάξαμε!
Μάλιστα στην μέση της χρονιάς της Γ' Λυκείου,αρχίσαμε και να μένουμε και στο ίδιο σπίτι.

Με στήριξε πάρα πολύ και στις πανελλαδικές και μάλιστα όταν πέρασα στην Πάτρα,το μωράκι μου παράτησε την δουλειά του στην Αθήνα και ήρθε μαζί μου χωρίς να το σκεφτεί ούτε μια στιγμή!



Εδώ και 3 χρόνια είμαστε μαζί,αχώριστοι και τρελά ερωτευμένοι!


Μένουμε εδώ και 2 χρόνια στην Πάτρα (όπου θα μείνουμε μόνιμα) και σε 3 μήνες θα παντρευτούμε με θρησκευτικό γάμο...!

Η ιστορία γνωριμίας με τον άντρα μου!!! (Eua Xoukouroglou)

3 χρόνια μ' έναν άνθρωπο,με ένα όνειρο δικό μου για οικογένεια,με μια ιδέα για κάτι επιτέλους σοβαρό!
3 χρόνια με άτομα γύρω μου να φωνάζουν πως δεν είναι για 'μένα και εμένα να φωνάζω στον εαυτό μου πως θα τα καταφέρω ν' αποδείξω το αντίθετο,θα καταφέρω να αποδείξω πόσο γελάστηκαν,να καταφέρω να την επιτύχω!
3 χρόνια και τίποτα δεν με πτώισε από τα τόσα πολλά και αντί αυτού,τον παντρεύτηκα!

8 μήνες γάμου στο κυνηγητό και στην αγωνία..
8 μήνες να προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου ότι κάτι πάει στραβά με 'μένα..
8 μήνες να κρατιέμαι να σώσω έναν γάμο μόνο και μόνο από τον φόβο της μοναξιάς και για ν' αποδείξω ότι όλοι αυτοί που με προειδοποιούσανε,είχανε λάθος!

1 μήνας το πολύ και κατάλαβα πόσο λάθος είχα!!!
Είχε εδώ και καιρό παράλληλη σχέση πριν ακόμη παντρευτούμε!
1 μήνα το πολύ,να τον παρακαλάω να την ξεχάσει και να σώσουμε τον γάμο μας και αυτός να μου λέει πως είναι ερωτευμένος μαζί της.

1 μήνα το πολύ και είμασταν σε διάσταση με εμένα πριν καν προλάβω να φτιάξω το σπίτι μου,να μαζεύω τα πράγματά μου για να φύγω γι' αλλού,να τον αφήσω με αυτήν..

2 μήνες,σ' ένα μικρό σπιτάκι με κούτες γύρω μου και δεν έλεγα να ξεπακετάρω λες και θ' άλλαζε κάτι.
2 μήνες,κάθε βράδυ να είμαι μόνη,να κλαίω χωρίς σταματημό και να γίνομαι τύφλα στο μεθύσι!
2 μήνες να κάνω εμετό το ποτό και πολλές φορές να κοιμάμαι κάτω στο πάτωμα του μπάνιου.
2 μήνες να πηγαίνω στη δουλειά σαν ρομπότ,καθυστερόντας πολλές φορές από το ξενύχτι της προηγούμενης μέρας και το μόνο που έχω στο μυαλό μου είναι πώς θα περάσει η ώρα να πάω σπίτι,να πιω και να κλάψω!

1 βράδυ μόλις γύρισα από την δουλειά βγήκα στο μπαλκόνι να βάλω μουσική,το ποτό μου και να αρχίσει ακόμη ένα βράδυ σαν τα υπόλοιπα σιχαμένα βράδια.
Δίπλα μου έμενε ένας στρατιωτικός,μικρός σε ηλικία,με τον οποίο είχαμε γνωριστεί μεν αλλά δεν έβγαινε και πολύ συχνά στο μπαλκόνι ώστε να κάνουμε ιδιαίτερες φιλίες.
Ήξερα ότι είχε μία μόνιμη σχέση,ήξερε ότι δεν ήμουν στα καλά μου και περίπου τους λόγους..Όποτε είχε επίσκεψη από κανέναν φίλο του ελεύθερο,δεν παρέλειπε να μας γνωρίσει μπας και γίνει κάτι αλλά εγώ δεν είχα ούτε τη διάθεση ούτε και το γούστο του..


Ώσπου λοιπόν...1 βράδυ ήταν εκεί και ο Άρης,μας γνώρισε,μου άρεσε,του άρεσα αν και είχε και άλλες σχέσεις,κάναμε τη δική μας σχέση!!!
Από τη μεριά μου ούτε ο έρωτας ο τρελός,ούτε ο κεραυνοβόλος,ούτε η σχέση που θα μου έδινε όνειρα και σαφός καμία σχέση με βλέψεις στο μέλλον..

1 μήνα σχεδόν μαζί και αποφασίζω πως δεν την παλεύω άλλο και μετακομίζω Χαλκιδική,στη μαμά μου..Θέλω πολύ ν' αλλάξω δουλειά και τόπο και πρόσωπο και όλα αυτά που μου θυμίζουν την αποτυχία μου..
Το κάνω και ο Άρης με στηρίζει,κάθε Σαββατοκύριακο είναι εκεί και οπότε μπορεί να ξενυχτάει,να πηγαίνει άγρυπνος στη δουλειά μόνο και μόνο για να έρχεται από Γιαννιτσά-Χαλκιδική,μιας ώρας διαδρομή και να με βλέπει..
Εγώ στην κοσμάρα μου..!
Δεν με νοιάζει,θα 'ρθει-δεν θα 'ρθει,δεν με νοιάζει τίποτα γενικά.

2 μήνες και τα πήγαινε-έλα,συνεχίζονται ώσπου έρχεται η ώρα να αποχερετιστούμε γιατί θα έφευγε 6 μήνες στο Κόσοβο αποστολή,με κάθε 2 μήνες μία πολύ μικρή αδειούλα.

6 μήνες και εγώ να συνεχίζω τους ρυθμούς μου..Να κλείνω τα τηλέφωνα,να του μιλάω όπως δεν μίλησα ποτέ σε κανέναν,να βγαίνω κάθε βράδυ σχεδόν και να του λέω συνέχεια ψέματα..Να ξενυχτάει πέρνοντάς με τηλέφωνο και 'γω την μία να το κλείνω,την άλλη να τον βρίζω,την παράλλη να τον χωρίζω.

6 μήνες να εκδικούμαι έναν άνθρωπο που δεν μου έφταιξε σε τίποτα..
6 μήνες να πληρώνει αυτά που έπρεπε άλλος να πληρώσει..Και αυτός εκεί,να επιμένει να μου φέρεται με τον καλύτερο τρόπο και έτσι όπως δεν μου είχε φερθεί ποτέ και κανένας και μάλιστα χωρίς εγώ να του δίνω τίποτα!
Είναι αυτός που ενώ καιγόμουνα στις στάχτες μου,μου ανέβαζε την αυτοπεποίθηση μου και μου έλεγε πως θα καταφέρω να αναγεννηθώ από αυτές..
Είναι αυτός που μου απέδειξε πως τελικά ένας άνθρωπος μπορεί να έχει τόση υπομονή αν θέλει κάτι στη ζωή του..
Είναι αυτός που μου είπα πόσα αξίζω γιατί εγώ μέχρι εκείνη τη στιγμή,δεν άξιζα τίποτα στα μάτια μου..

Δεν μπορείς να ξέρεις αν θα αγαπήσεις,πότε θα αγαπήσεις και με ποιόν τρόπο θα γίνει.
Γιατί σε 'μένα έγινε ξαφνικά από το ένα βράδυ στο άλλο..!
Τον ερωτεύτηκα,τον αγάπησα και τον έκανα δικό μου κομμάτι..Από το ένα βράδυ στο άλλο κατάλαβα πόσο πολύτιμος και σπάνιος ήταν και τόσο καιρό δεν το εκτίμησα..

Από το ένα βράδυ στο άλλο,κατάλαβα ότι πολλές φορές ο Θεός μας στέλνει ακριβώς δίπλα μας κάτι που έχουμε πολύ ανάγκη και εμείς μπορεί να μην το βλέπουμε.
Αν και να μου έλεγαν πραγματικά ότι έπρεπε να διαλέξω έναν από τα χέρια μου ή αυτόν 1.000 φορές και αυτόν θα διάλεγα..Δεν μπορώ να εξηγήσω τί είναι για 'μένα και πόσα θα θυσίαζα γι' αυτόν..
Δεν μπορώ να πω με λόγια πόσο τον αγαπάω...

Νρέπομαι γιατί με κάποια ιστορία διάβασα για κάποια κοπέλα που έλεγε τον άντρα της <<παιδαρά>> ή και <<κούκλο>>,δεν θυμάμαι και 'γω κρυφογέλασα κάτω από τα μουστάκια μου επειδή δεν είναι του γούστου μου..
Αίσχος..
Το άλλο δευτερόλεπτο κατάλαβα πόσο λάθος ήταν αυτό που έκανα..Και φυσικά είναι κούκλος..στα μάτια της!!!


Γιατί όταν είσαι ερωτευμένη όπως είμαι και εδώ εδώ και 5 χρόνια περίπου με τον άντρα μου,τον βλέπεις κούκλο και Θεό και παιδαρά και όλα!!!


Δεν τον αλλάζω για κανέναν και τίποτα στον κόσμο και 100 ζωές να είχα,πάλι τον ίδιο θα διάλεγα και αν ήταν ν' αλλάξω κάτι στην ιστορία μου,θα ήταν να μου ανοίξω τα μάτια νωρίτερα γιατί πολλές φορές στη ζωή μας νομίζουμε πως βλέπουμε αλλά δεν βλέπουμε την τύφλα μας..


Αυτός είναι ό,τι πιο πολυτιμότερο έχω!Άργησα να το δω αλλά αυτός περίμενε μέχρι να το δω και αυτό αξίζει ακόμη περισσότερα!!!

Δευτέρα 6 Ιουνίου 2011

Η δική μου ιστορία τοκετού (Nikoleta-Kuriakos Putianos)!!!

Ήθελα πολύ ένα μωράκι γρήγορα αφού παντρευτήκαμε κι έτσι προσπαθούσαμε συνέχεια..
Όλο είχα καθυστέριση και τίποτα τελικά!
Μια Κυριακή πρωϊ,στέλνω τον άντρα μου να πάρει ένα test και μετά από λίγο το κάνω και δείχνει ότι ήμουν έγκυος 4-5 'βδομάδων!!!
Το είχα καταλάβει ότι ήμουν έγκυος γιατί δεν ήθελα να πιω κρασί το προηγούμενο βράδυ που είχα βγει.Έτσι λοιπόν ξεκινάει η εγκυμοσύνη μου,η οποία δεν ήτανε καθόλου ευχάριστη!!!!

Είχα εμετούς,ζαλάδες και κάτι άλλα προβλήματα που έπρεπε να κάνω ειδική αγωγή και να μην κάνω δουλειές και έπρεπε να ξεκουράζομαι...
Έτσι,πέρασε ο καιρός και μπαίνω στον μήνα μου.
Είχα ΠΗΤ 3/10..
Πάω να κάνω τον τελευταίο υπέρηχο και μου λέει ο γιατρός πως πριν τις 25,δεν γεννάω!

Ήταν Δευτέρα 20/9.
Ένιωθα πολύ κουρασμένη...Έλεγα του άντρα μου:
- "Άντε να γεννήσω!!" κι ένιωθα ότι όντως κάτι θα γίνει εκείνη τη μέρα!

Πέφτουμε να κοιμηθούμε και να μην μπορώ να κλείσω μάτι καθόλου.Γύρω στις 1:30 μ.μ (τα ξημερώματα),σηκώνομαι να πάω τουαλέτα και δεν μπορούσα να περπατήσω!
Ένιωθα να κατουριέμαι και να βλέπω και λίγο αίμα μαζί...Πάω στο κρεβάτι και ξυπνάω τον άντρα μου λέγοντάς του:
- "Σήκω να πάμε στο νοσοκομείο,γεννάω!".
Πήγαμε και με κράτησαν μέσα ενώ τον άντρα μου τον έδιωξαν!
Συνέχισα να έχω υγρά και καθόλου πόνους!!!

Το πρωϊ περνάει ο γιατρός και με βλέπει και μου λέει:
- "Άν δεν έχεις πόνους,θα σου βάλουμε τεχνιτούς μέχρι τις 9"...
Έτσι κι έγινε!
Με κατεβάζουν στο δωμάτιο ωδινών και μου βάλανε τους πόνους,οι οποίοι με πιάσανε κανονικότατα κάθε 1 λεπτό και δεν μπορούσα άλλο από τους πόνους!!!!!
Έρχονται οι γιατροί και οι μαίες και μου βάζανε χέρι από κάτω όποτε είχα πόνους για να δούνε την διαστολή η οποία είχε κολλήσει στο 2!!!!!!
Έτσι γύρω στις 11:30,έρχεται ο πατέρας μου και μου λέει:

- "Άν δεν ανοίξει,θα κάνεις καισαρική!".
Εκείνη την ώρα,δεν άντεξα και έβαλα τα κλάμματα γιατί δεν ήθελα καθόλου να κάνω καισαρική!!!!
Έτσι στις 12:10,με πήρανε και με ετοιμάσανε!
Στις 1 ήμουν στο δωμάτιό μου και καθώς ανοίγω τα μάτια μου,βλέπω ένα τσούρμο πάνω από την κούνια του μωρού να το χαζεύει και να το βγάζουν φωτογραφίες.

Εγώ έψαχνα τον άντρα μου αλλά πουθενά!
Είχε πάει απέναντι,να πάρει λουλούδια και δώρο!!!!

Αυτή ήταν η ιστορία μου και το χειρότερο έρχεται μετά από 2 μέρες όπου πεθαίνει η γιαγιά του άντρα μου και στενοχωρήθηκα τόσο πολύ που έκανα πυρετό 39,5 και με κρατήσανε άλλη μία μέρα μέσα στο νοσοκομείο!!!!

Αυτή ήταν η δική μου ιστορία τοκετού...

Ελπίζω να μην σας κούρασα.
Για 'μένα ήταν απ' τις χειρότερες εμπειρίες που έχω περάσει ποτέ στη ζωή μου!!!!!!!!!!!!

Κυριακή 5 Ιουνίου 2011

Βάπτιση..Οι υποχρεώσεις του/της νονού/νονάς!

Η ημέρα που οι γονείς περιμένουν με ανυπομονησία καταφτάνει κι εκτός του μωρού που κλέβει την παράσταση πρωταγωνιστικό ρόλο έχει και ο/η νονός/νονά του.

Οι υποχρεώσεις του νονού πριν,κατά τη διάρκεια αλλά και μετά τη βάπτιση είναι αυξημένες,ενώ η διαδικασία θεωρείται πολύ σημαντική,αφού το μωρό εκτός από το όνομά του αποκτά και χριστιανική ταυτότητα.Ο νονός αποτελεί τον πνευματικό πατέρα του μωρού,ενώ θεωρείται ύψιστη τιμή για εκείνον να του προτείνουν να το βαπτίσει.Συνήθως οι γονείς επιλέγουν τον άνθρωπο εκείνον που θεωρούν ότι είναι άξιος για να βαπτίσει το παιδί τους και τον φέρνουν σε επαφή με το μωρό τους αρκετό καιρό πριν την βάπτιση για να νιώθει το μωρό οικειότητα κατά τη διάρκεια του μυστηρίου.

Οι υποχρεώσεις του νονού ξεκινούν πριν τη βάπτιση.Σύμφωνα με την ορθόδοξη εκκλησία ο νονός οφείλει να δώσει το λάδι στον ιερέα που θα τελέσει το μυστήριο τρεις ημέρες πριν τη βάπτιση για να το ευλογήσει.Εξάλλου ο νονός είναι εκείνος που οφείλει να αγοράσει τα απαραίτητα για τη βάπτιση,τα οποία περικλείονται στο βαπτιστικό κουτί.Πρόκειται για τη λαμπάδα,δύο μικρές πετσέτες και μια μεγάλη,ένα μπουκάλι ελαιόλαδο,σαπούνι,λαδόπανα,τα ρούχα και τα παπούτσια του μωρού και φυσικά τον σταυρό του.

Κατά τη διάρκεια της βάπτισης ο νονός κρατά αρχικά στο Νάρθηκα της εκκλησίας το μωρό στην αγκαλιά του κι επικυρώνει την Πίστη του μωρού ενώπιον Θεού.Ο νονός ακολουθώντας τις οδηγίες του ιερέα διαβάζει το <<Πιστεύω>>,αποτάσσεται το σατανά,φυσάει τρεις φορές στο πρόσωπο του μωρού και στη συνέχεια μεταφέρονται στην κολυμπήθρα.Εδώ ο ρόλος του νονού είναι να αλείψει το μωρό με λάδι και αφού ολοκληρωθεί η βάπτισή του στη συνέχεια το κρατά στην αγκαλιά ντυμένο με τα βαπτιστικά του ρούχα και γυρνά τρεις φορές γύρω από την κολυμπήθρα,μαζί με τη λαμπάδα που κρατάει κάποιο παιδάκι.Στη συνέχεια παραδίδει το μωρό στη μητέρα του.

Ωστόσο οι υποχρεώσεις του νονού δεν τελειώνουν με το πέρας το μυστηρίου.Αρχικά η παράδοση θέλε το νονό να συνοδεύει το μωρό στην εκκλησία την Πρώτη Κυριακή μετά τη βάπτιση.Εξάλλου τρεις ημέρες μετά το μυστήριο ο νονός καλείται να κάνει το πρώτο μπάνιο του μωρού στο σπίτι.

Όμως ο ρόλος του νονού δεν τελειώνει ούτε εδώ,αφού η λαμπάδα και το δώρο του Πάσχα αλλά και τα δώρα των Χριστουγέννων,τον γενεθλίων και της γιορτή συμπεριλαμβάνονται στις υποχρεώσεις του.

Επιλέγοντας το όνομα του παιδιού..

Μια ευχάριστη και παράλληλα δύσκολη διαδικασία που πολλές φορές όμως μπορεί να δημιουργήσει μεγάλα προβλήματα και φασαρίες,όταν υπάρχει διαφωνία για το όνομα του παιδιού ανάμεσα στις οικογένειες κυρίως των ζευγαριών.Τις περισσότερες φορές όμως ο δύο γονείς τα βάζουν κάτω και συμφωνούν για το όνομα που θα δώσουν στο καμάρι τους.


Παραδοσιακά το μωρό παίρνει το όνομα από τους γονείς του ζευγαριού με προτεραιότητα αυτούς του πατέρα,ειδικά στο πρωτότοκο παιδί.Το πρώτο αγόρι παίρνει το όνομα του παππού και αν το δεύτερο είναι κορίτσι της γιαγιάς.Στη συνέχεια εφόσον αυξηθούν και άλλο τα μέλη της οικογένειας παίρνουν σειρά και οι <<παππούδες>> από την πλευρά της γυναίκας.Μερικές φορές οι γονείς δίνουν δύο ονόματα στο παιδί έτσι ώστε να μείνουν όλοι ευχαριστημένοι.
Φυσικά,στην περίπτωση που δεν σας αρέσει το όνομα των γονιών σας ή δεν έχετε κάποια υποχρέωση να το ονομάσετε προς τιμήν κάποιου συγγενή σας μπορείτε να κάνετε τη δική σας επιλογή του ονόματος για το γιο ή την κόρη σας.
Τα ονόματα που έχουν τις ρίζες τους στην Αρχαία Ελλάδα και είναι σπάνια στην "αγορά" επικεντρώνουν τις προτιμήσεις αρκετών γονιών.
Ιάσονας,Αλέξανδρος,Σωκράτης,Όμηρος,Ορέστης είναι μερικά ωραία ονόματα για τα αγοράκια,ενώ για τα κορίτσια αυτά των Αφροδίτη,Αθηνά,Ήρα,Ιφιγένεια είναι μερικά που μπορείτε να επιλέξετε.


Πολλοί γονείς είναι αυτοί που επιλέγουν και ονόματα από λουλούδια φυσικά κυρίως για τα κορίτσια,όπως Μαργαρίτα,Τριανταφυλλιά,Γαρυφαλιά,ονόματα που μπορείτε να βάλετε στη λίστα από την οποία θα επιλέξετε και αυτό της μονάκριβης κορούλας σας.
Για τους ποιο θρήσκους,υπάρχει και μια άλλη επιλογή.Αν το μωρό σας γεννηθεί ανήμερα μιας του εορτασμού ενός Αγίου της Ορθοδοξίας μπορείτε να του χαρίσετε το όνομα του.Οι περισσότεροι γονείς το κάνουν αυτό ύστερα από μία δύσκολη γέννα και αποδίδουν έτσι τιμή στον Άγιο που γεννήθηκε ανήμερα του εορτασμού του,το μωρό τους.Φυσικά είναι ωραίο να δίνεις σπάνιο όνομα στο παιδι σου.Αρκεί να το <<προστατέψεις>> από τα πειράγματα των συμαθητών του σε μικρή ηλικία. Πειράγματα που μπορούν να του δημιουργήσουν ψυχολογικά προβλήματα!

Μαμά στα 40

Οταν μια γυναίκα αποφασίζει στα 40 να κάνει παιδί,ο γιατρός δεν θα την αποτρέψει,αλλά θα της υποδείξει τους κινδύνους και θα της υποδείξει τους απαραίτητους ελέγχους και εξετάσεις,ώστε να παρακολουθείται στενά η υγεία εκείνης και του εμβρύου.

Τελείωσες τις σπουδές,έπιασες δουλειά,ρίχθηκες με τα μούτρα στη δουλειά,έχτισες καριέρα,απέκτησες οικονομική άνεση και ανεξαρτησία κι αποφάσισες πως είσαι έτοιμη για οικογένεια.Όμορφα.<<Μα,είμαι σαραντάρα>>.
Και πού είναι το πρόβλημα?

Παλιότερα έλεγαν πως η γυναίκα,άμα πατήσει τα 35 δύσκολα κάνει παιδί.Κι άμα φτάσει τα 40,καλύτερα να το ξεχάσει.Να που έπεσε κι αυτό το ταμπού.Η γυναίκα στα 40 δεν είναι <<μεγάλη για παιδί>>.Σκέψου μια γυναίκα στα 40,πριν από 30 χρόνια.Είναι η ίδια με τη σημερινή σαραντάρα?
Οι σημερινές σαραντάρες είναι οι τριαντάρες της περασμένης δεκαετίας.Λίγο η επιστήμη,λίγο η κοσμετική,λίγο το lifestyle που έμαθε στις γυναίκες να τρώνε καλύτερα,να γυμνάζονται καλύτερα και να προσέχουν καλύτερα την υγεία τους,έριξε τη βιολογική ηλικία των σημερινών γυναικών πολύ κάτω.

Έτσι όταν μια γυναίκα αποφασίζει στα 40 να κάνει παιδί,ο γιατρός δεν θα την αποτρέψει,αλλά θα της υποδείξει τους κινδύνους και θα της υποδείξει τους απαραίτητους ελέγχους και εξετάσεις,ώστε να παρακολουθείται στενά η υγεία εκείνης και του εμβρύου.

Στον προγεννητικό θα γίνουν οι απαραίτητες πρώτες εξετάσεις,με αναλύσεις αίματος,ούρων και κολπικού υγρού (για στίγμα μεσογειακής αναιμίας,ηπατίτιδα,HIV,ερυθρά,τοξόπλασμα σύφιλη).

Ακολούθως,στη διάρκεια της εγκυμοσύνης θα γίνουν προγεννητικοί έλεγχοι σε 3 επίπεδα.

Στο πρώτο,γίνεται μέτρηση του πάχους του αυχένα του εμβρύου και αμνιοπαρακέντηση,που δείχνουν αν το έμβρυο έχει κάποια χρωμωσωμιακή βλάβη.

Στο δεύτερο επίπεδο,το πιο σημαντικό,είναι ο υπέρηχος,που δείχνει το έμβρυο,τα άκρα του,τα εσωτερικά του όργανα και κάποια αποκαλύπτει και το φύλο.

Στο τρίτο επίπεδο,γίνεται ο έλεγχος Doppler,που δείχνει αν όλα πάνε καλά με το έμβρυο.

Δεν πρέπει,ωστόσο,να ξεχνάμε ούτε και τις επιπλοκές που μπορεί να παρουσιαστούν από μια εγκυμοσύνη <<σε προχωρημένη ηλικία>>.
Οι πιο συνηθισμένες είναι η προεκλαψία (ψηλή πίεση και λευκωματουρία στην εγκυμοσύνη),ο πρόωρος τοκετός λόγω της πρόωρης ρήξης των υμένων ή των συσπάσεων της μήτρας,οι ανώμαλη θέση και προβολή του εμβρύου καθώς και η δυσκολία στη φυσιολογική διεξαγωγή του τοκετού. Άλλοι κίνδυνοι,σε συνάρτηση με την ηλικία,είναι ότι υπάρχουν αυξημένα ποσοστά εξωμήτριων κυήσεων αλλά και αποβολής,η εμφάνιση διαβήτη κ.α.

Όλα αυτά πρέπει να λέγονται για ενημέρωση των γυναικών κι όχι για να αποτραπούν από το να αποκτήσουν παιδιά.Άλλωστε,δεν είναι η ηλικία που θα καθορίσει αν μια γυναίκα έχει δικαίωμα στη μητρότητα,αλλά η φύση:μέχρι η γυναίκα να σταματήσει να έχει έμμηνο ρύση,μπορεί να κάνει παιδιά!

Από το νηπιαγωγείο στο δημοτικό

Είστε χαρούμενη κι ενθουσιασμένη που το παιδί σας θα πάει στο Δημοτικό.
Έχετε,όμως,αναλογιστεί,πώς νιώθει εκείνο?

Το φαντάζεστε μέσα στην τάξη,με την καινούρια σάκα του,με τα μολύβια και τα τετράδιά του,να σηκώνει με αυτοπεποίθηση το χέρι του για ν' απαντήσει στην ερώτηση της δασκάλας και περιμένετε τη μέρα που θα 'ρθει και θα σας πει <<Μαμά,να σου διαβάσω το ποίημα που μάθαμε σήμερα στο σχολείο?>>


Η μετάβαση στο Δημοτικό μπορεί να είναι για τα παιδιά του νηπιαγωγείου,η πιο τρομακτική εμπειρία που έχουν ζήσει μέχρι τώρα.Το Δημοτικό είναι γι' αυτά κάτι το άγνωστο,κάτι το <<μεγάλο>>,το δύσκολο,το απαιτητικό.Για τα παιδιά του νηπιαγωγείου το δημοτικό <<είναι για τους μεγάλους>>. Άραγε,νιώθει πως το ίδιο μεγάλωσε?Νιώθει την απαραίτητη αυτοπεποίθηση να εγκαταλείψει τον κόσμο <<των μωρών>> για πάει στον κόσμο <<των μεγάλων>>?

Η φοίτηση των παιδιών στο νηπιαγωγείο έγινε,πλέον,υποχρεωτική και ο λόγος είναι για να προετοιμάζεται σταδιακά το παιδί για τη σχολική του σταδιοδρομία.Πηγαίνει στο νηπιαγωγείο για να μάθει να μπει σε πρόγραμμα,να μάθει να λειτουργεί σ' ένα σύνολο,να παρακολουθεί το μάθημα της δασκάλας,να πειθαρχεί σε κανονισμούς,να μάθει να αφομοιώνει γνώσεις και πληροφορίες.
Αν το παιδί έχει μεγαλύτερο αδερφάκι και τόσο καιρό το έβλεπε να διαβάζει τα μαθήματά του,σίγουρα θ' αναρωτιέται αν το ίδιο θα τα καταφέρει,αν θα είναι καλός μαθητής,αν θα έχει καλό δάσκαλο.
Αυτές είναι αγωνίες που το παιδί δεν θα μας εκφράσει ποτέ ανοικτά,οπότε εμείς πρέπει να είμαστε έτοιμοι να ερμηνεύσουμε τυχόν ερωτήσεις ή ανακοινώσεις του,ώστε να του δώσουμε τις απαντήσεις που χρειάζεται για να καθησυχαστεί.
Εκφράσεις του τύπου <<πρέπει να σοβαρευτείς τώρα που θα πας στο Δημοτικό!>> ή <<το Δημοτικό δεν είναι παίξε-γέλασε>> ή <<αυτά που έκανες στο νηπιαγωγείο να τα ξεχάσεις,γιατί στο Δημοτικό δεν περνάνε>>,όχι μόνο θα τρομοκρατήσουν το παιδί,αλλά θα το κάνουν να μισήσει το σχολείο.
Αλλά και δικές μας αγωνίες,όπως <<άραγε θα είναι καλός μαθητής?>> ή <<θα πειθαρχεί μέσα στην τάξη?Θα ακούει τη δασκάλα?>> ή <<θα τα πιάνει τα μαθηματικά ή θα έχουμε πρόβλημα όπως τον αδερφό του?>>,δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να φτάσουν στο παιδί.

Ο ρόλος που πρέπει να παίξουν οι γονείς στην δύσκολη-για το παιδί,αλλά και για τους ίδιους-περίοδο της μετάβασης από το νηπιαγωγείο στο δημοτικό,δεν πρέπει να είναι παρά καθοδηγητικός και συμβουλευτικός.Οι γονείς πρέπει να εξηγήσουν στο παιδί πως το δημοτικό έχει άλλες απαιτήσεις από το νηπιαγωγείο,χωρίς να το πανικοβάλουν.Πρέπει να του εξηγήσουν τις υποχρεώσεις του ως μαθητή,χωρίς να το κάνουν να νιώθει σαν σκλάβο.
Πρέπει να του δώσουν την απαραίτητη αυτοπεποίθηση,αλλά και να του δώσουν να καταλάβει πως ενώ θα πρέπει να στηριχτεί στις δικές του δυνάμεις,εκείνοι θα είναι πάντα δίπλα του,να το βοηθάνε,να το στηρίζουν.

Δημόσιο ή Ιδιωτικό μαιευτήριο?

Ιδιωτικό ή δημόσιο μαιευτήριο?
Ιδού η απορία!


Μια απορία που είναι φυσιολογικό να προβληματίζει τους γονείς,αφού θέλουν το καλύτερο.Το κύριο μέλημα του γονιού είναι το καλό του παιδιού του.Ζει και αναπνέει για κάνει το καλύτερο δυνατό για το καμάρι του,από τη στιγμή που θα γεννηθεί μέχρι και ο ίδιος να αποχαιρετήσει τη ζωή.Τα διλήμματα που καλείται να αντιμετωπίσει ο γονιός πολλά.
Πριν καν τον ερχομό του μωρού στη ζωή έρχεται και το πρώτο...Ιδιωτικό ή δημόσιο μαιευτήριο?


Φυσικά αυτό έχει να κάνει και με την οικονομική άνεση του καθένα.Άλλες οι απαιτήσεις για την τσέπη τους στο δημόσιο και φυσικά άλλες σε ένα ιδιωτικό.Το μεγαλύτερο ποσοστό των αντρών κάνουν τα αδύνατα δυνατά,ώστε να προσφέρουν στη γυναίκα τους όλες τις ανέσεις και την ασφάλεια κατά τη διάρκεια της γέννας.Πολλοί είναι όμως αυτοί που δεν μπορούν εκ των πραγμάτων να το κάνουν.

Από τα παραπάνω μπορούμε να βγάλουμε ένα μικρό συμπέρασμα ότι το μεγαλύτερο ποσοστό κυρίως στην Ελλάδα προτιμά το ιδιωτικό μαιευτήριο από το δημόσιο.
Γιατί όμως?!...
Ειδικά στη χώρα μας ακόμα και στον τομέα της υγείας επικρατεί η νοοτροπία του ότι δίνεις-παίρνεις. Διάφορα θανατηφόρα ατυχήματα,μπερδέματα παιδιών στη γέννα έχουν,αλλά και η γενικότερη μέτρια κατάσταση στο υγεινομικό σύστημα της Ελλάδας έχουν αποτρέψει τους πολίτες της χώρας την επιλογή κρατικών νοσοκομείων κυρίως για σοβαρές υποθέσεις.

Κάτι,που ισχύει και στην περίπτωση της γέννας.Οι γονείς για να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο καταφέυγουν στη λύση του ιδιωτικού μαιευτηρίου από το δημόσιο με οποιοδήποτε οικονομικό κόστος.Εκεί,η γυναίκα αλλά και το βρέφος που έρχεται στη ζωή όντως έχει όλες τις ανέσεις και την περίθαλψη που κάτω από την πληρωμή είναι σχεδόν πάντα άριστη.Όλα αυτά σε αντίθεση με τα ιδιωτικά μαιευτήρια που φυσικά υπάρχουν και εξαιρέσεις.Σε μια χώρα όπως η Ελλάδας που το μεγαλύτερο ποσοστό τω δημοσίων υπαλλήλων έχει επαναπαυτεί στη θέση του ξεχνώντας τη δουλειά του,αυτό έχει ως αποτέλεσμα την αμφοισβήτηση όλων των δημόσιων υπηρεσιών.Ανάμεσα τους και τα μαιευτήρια που τα ιδιωτικά είναι η προτίμηση των περισσοτέρων.

Σάββατο 4 Ιουνίου 2011

Η ιστορία γνωριμίας με τον άντρα μου!!! (Zoi Siopi)

Λοιπόν,ήταν καλοκαίρι του 2003 όταν θα πηγαίναμε με το χορευτικό στην Ολλανδία,βέβαια λίγο δύσκολο ταξίδι γιατί εκείνη τη χρονιά είχε γίνει το τροχαίο με τους μαθητές και όλοι φοβόντουσαν!Τότε τα είχα με έναν βλάκα που το τελευταίο βράδυ με πήγε στα νεκροταφεία και μου έλεγε πως εδώ θα έρθω μετά το ταξίδι!

Τέλος πάντων,έφυγα..
Ήταν καλό το ταξίδι και ήθελα μια περιπέτεια..

Έτσι κι έγινε!


Ένα απόγευμα ενώ ήμουν ντυμένη με παραδοσιακή στολή της Νάσουσα,εμφανίζεται ένας κούκλος!!!

Μιλούσε με τους μουσικούς και πήγα τάχα τυχαία και τον κοίταξα σαν χάνος!
Μετά,πέρασαν οι μέρες και έφτασε η τελευταία ημέρα που ενέδωσα..Τάχα ήθελα τσιγάρα και πήγαμε μαζί..
Μετά φιληθήκαμε και ενώ ήθελα στην αρχή να φύγω,μετά δεν ήθελα αλλά έπρεπε!

Να πω ότι ο κούκλος ήταν από Νάουσα αλλά και η παρέα του..Δεν τους είχα δει ποτέ όμως ποτέ στη Νάουσα.
Νοέμβρη ήρθε ένας φίλος του τάχα να δει τους δικούς του αλλά ο σκοπός ήταν άλλος..Να με βρει για να με ψαρέψει..


Ε,μετά από 'κείνο το διάστημα ήμασταν μαζί ενώ παράλληλα τα είχα και με τον βλάκα.

28/1/2004 ήρθε και ο κούκλος,ονομαζόμενος Χρήστος,στη Θεσσαλονίκη όπου έγινα ολότελα δική του,βάλαμε και βέρες αλλά έπρεπε να φύγει,να τακτοποιήσει κάτι εκρεμότητες.


Από τις 18/5/2004 όμως που γύρισε έως τώρα,ήμαστε μαζί και πολύ αγαπημένοι!!!

Η ιστορία γνωριμίας με τον άντρα μου!!! (Bιβή Κρητικού Κωτσαδάμ)

Η δική μου ιστορία πιστεύω πως είναι από τις αρκετά πρωτότυπες (για 'μένα τουλάχιστον)!!!


Η γνωριμία με τον άντρα μου έγινε πριν 3 χρόνια και 7 μήνες περίπου...
Πήγαινα ακόμη σχολείο.
Ήταν η χρονιά που τέλειωσα την Α' θα πήγαινα Β' Λυκείου.

Ξαφνικά αποφάσισε η μητέρα μου να με αλλάξει σχολείο και να με γράψει σ' ένα που θα ήταν θηλέων (ναί,καλά διαβάσατε,υπάρχουν ακόμη τέτοια σχολεία,δυστυχώς).


Πηγαίνοντας να γνωρίσω καθηγητές/καθηγήτριες κτλ,τον Αύγουστο,για 'μένα ήταν η πρώτη κρυάδα..Είχα έρθει πολύ κοντά με τα παιδιά του προηγούμενού μου σχολείου και δεν ήθελα με τίποτα ν' αλλάξω αλλά η μητέρα μου δεν καταλάβαινε τί-πο-τα!
<<Υπομονή Βιβή,2 χρονιές μένουν και μετά τελειώνεις το σχολείο!>>,λέω από μέσα μου!

Έρχεται ο Σεπτέμβρης και αρχίζω το σχολείο..


Η πρώτη γνωριμία με τα κορίτσια και γενικότερα με όλους,ήταν πολύ επίσης πολύ κρύα.
Εντομεταξύ τα μόνα αρσενικά εκεί μέσα ήταν 2 καθηγητές (χάλια) και οι οδηγοί που είχαμε στα πούλμαν/σχολικά.
Δεν ξέρω γιατί αλλά μου φαινόταν πολύ αστείο και πολύ..κάπως!
Συγκεκριμένα εγώ,στο δικό μου δρομολόγιο είχα ένα ωραιότατο 67άρη περίπου.


Έρχεται όμως ο Οκτώβρης και αλλάζουμε οδηγό...Ήρθε ένας γοητευτικός άντρας (!!!),πολύ μικρότερος απ' τον προηγούμενο.
Δεν τον πρόσεξα στην αρχή,να σας πω την αλήθεια μου.
Είχα τον καημό μου βλέπετε για το πότε θα περάσουν αυτά τα 2 ριμαδοχρόνια να φύγω από 'κει μέσα!

Εφόσον πέρασαν κανα δυο 'βδομάδες,αρχίσα να τον ψιλό προσέχω.
<<Δεν είναι κακός!>>,έλεγα από 'μέσα μου :D!..
Και 'κείνον άλλωστε τον είχα πετύχει να μου ρίχνει κάτι πονηρές ματιές πού και πού και να μου πετάει κάτι σποντίτσες στα κρυφά,όταν δεν τον άκουγε κανένας άλλος!



Να μην σας τα πολυλογώ...


Εννοείται πως εγώ έκανα την πρώτη κίνηση...!!!!
Μην ξεχνάτε πως ήμασταν σε σχολείο και αν έκανε εκείνος το οτιδήποτε,θα μπορούσε να χάσει τη δουλειά του!


Μια μέρα λοιπόν,αρχίσαμε από πλάκα να συζητάμε με τους υπόλοιπους στο πούλμαν αν θα είχα το θάρρος να του δώσω το τηλέφωνό μου.
Την επομένη κιόλας μέρα,το 'κανα!!
Είπα σε κάποιον να του "σφυρίξει" ν' ανοίξει τα bluetooth απ' το κινητό του.Τ' άνοιξε και του έστειλα τον αριθμό μου έτσι,με bluetooth!

Πέρασαν κάποιες μέρες αλλά τηλέφωνο κανένα!
Στο εντομεταξύ τον σκεφτόμουν συνέχεια...
Δεν μπορούσα άλλο και βρήκα άλλον τρόπο.
Ο πατέρας μιας κοπέλας απ' το πούλμαν ήταν γιατρός και έτσι της ζήτησα να μου φέρει μία κάρτα του.Έγραψα απ' την πίσω μεριά το τηλέφωνό μου και της την έδωσα ξανα να του την δώσει!


Τελικά με πήρε τηλέφωνο και μου ζήτησε να βρεθούμε το Σαββάτο (που ερχόταν) αλλά δεν γινόταν (του είπα) γιατί θα πήγαινα στο χωριό μου.


Ήρθε το Σάββατο,πήγα στο χωριό μου και ενώ είχα βγει για ποτάκι με την παρέα μου και με τον τότε φίλο μου,με πήρε τηλέφωνο και μου λέει σε δέκα λεπτά να είμαι στην κεντρική πλατεία γιατί είχε έρθει και με περίμενε εκεί για βρεθούμε!!!




Αυτό ήταν!!!


Από 'κείνη τη μέρα ήμαστε αχώριστοι!!!
Άν και στην Γ' Λυκείου χρειάστηκε να φύγει απ' το σχολείο (όχι εξ' αιτίας της σχέσης μας),δεν με πολύ πείραξε γιατί απ' τα μισά της χρονιάς εκείνης,αρχίσαμε να μένουμε και μαζί.



Στα 3 χρόνια (παρά 1 μήνα),παντρευτήκαμε με Πολιτικό γάμο.



Αυτή ήταν η δική μου ιστοριούλα!
Ελπίζω να μην σας κούρασα πολύ!


A!Και κάτι τελευταίο...


Από 'κείνη τη χρονιά και ύστερα,άρχισα να πιστεύω στη μοίρα,στο πεπρομένο,πείτε το όπως θέλετε..
Και ο λόγος?!
Για σκεφτείτε...Άν δεν πήγαινα στο συγκεκριμένο σχολείο,πώς θα τον γνώριζα?!

Όλα γίνονται για κάποιο λόγο τελικά!;)

Φιλιά πολλά!:*